təfriqəçilik — is. Təşkilatda, partiyada və s. də təfriqə salma, onun vəhdətini pozma, təfriqəçinin gördüyü pozuculuq işi; ikitirəlik. Təfriqəçiliklə mübarizə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təfriqəçi — is. Bir təşkilata təfriqə salan, ikitirəlik salan, onun vəhdətinin pozulmasına, onun parçalanmasına səbəb olan adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təfriq — ə. 1) ayırma, fərqləndirmə; 2) hesabda: çıxma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təfriqə — ə. 1) fikir ayrılığı; 2) qəzetdə və s. hissə hissə çap olunan əsər; 3) dağınıqlıq, pərakəndəlik; 4) pərişanlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ikitirəlik — is. Bir birinə zidd iki dəstəyə ayrılma; təfriqə, nifaq, çəkişmə. İkitirəlik düşmək – nifaq düşmək, arasında ədavət düşmək. O, araya ikitirəlik düşə biləcəyindən qorxurdu. İkitirəliyə lap tezliklə son qoymaq olardı. İkitirəlik salmaq – nifaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təfariq — ə. «təfriq» c. qiyməti aşağı olan şeylər, ucuz şeylər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fitnəçi — is. və sif. Fitnə törədən, araqarışdıran, fitnə fəsad salan, adamları birbirilə vuruşduran, onların arasına təfriqə salan; provokator. // Məc. mənada. <Böyükxanım> başı üstündən aynanı götürüb, fitnəçi gözlərini aynaya açıb baxırdı. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarışdırmaq — f. 1. Bir şeyi başqa şeyə qatıb, bir birindən ayrılmayacaq, yaxud çətin ayrılacaq hala salmaq. Una qənd qarışdırmaq. Çaxırı su ilə qarışdırmaq. Qumu əhənglə qarışdırmaq. // İki və ya çox şeyi bir birinə qatıb birləşdirmək. . . Karvan oğlanları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xaçpərəst — is. Xristian. İki üç həftə bundan qabaq xaçpərəstlərin pasxa bayramı idi. C. M.. <Molla Sadıq:> Xaçpərəstlərin islam milləti arasında təfriqə salmaq köhnə peşəsidir. İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
